Hikayeleri var insanların, hikayeleri…. Kabul ettiği, sahip çıktığı.. Sen bir türlü anlamak istemezken, onların gül gibi geçinip gittiği.

Didikleyip didikleyip yenisine sarmaktan büyük keyif aldığın sarmalların var. İçinde kaybolmaya bayıldığın; kendi ayağına dolanıyor sanırken, bile isteye bizzat senin dolandığın sarmallar… Kim kime sarılmış, belli olmayan malum.

Bir toprak var aradığın, bir ateş var sarıldığın ve bir su; kana kana içmeye doyamadığın. Çok yordun hava, çok yordun! Boşa kürek çekmekten, akıntıya sürmekten yoruldum. Tam buldum derken, gözüm yaşlı kendime kalmaktan şaşkın.

Derken kahkahalarım hadsizce vurgun! Hem başına buyruk hem durgun.

Barışmak mı uygun? Savaşmak mı umudun? Zaferler mi, antlaşmalar mı yolun?

Hep sordun hep sustun! Kalk ayağa, bir kez olsun kendini savun! Sahi, sen onu tanıyor muydun? Hiç böyle bilmezdin sen oyun?

Yedisinde neysen, yetmişinde osun. Çocukken de böyle mutsuzdun. An bir kelebekti, sen peşinde koşturup durdun! Bırakmadın kendi halinde uçsun. Düştün kalktın yoruldun. Şimdi yine, aynı yokuşun başında, aynı hikayeyi okuyorsun: Sen bu anı yaşayamıyorsun.

Hep dalacak bir kuyu, inecek bir derin, uçacak bir sema arıyosun. Yere inince, değdiğin toprağı beğenmiyorsun.

Sövecek bir şeyler bulursun. Umacak şeyler bulduğun gibi… Kendinle derdin; olamayışın olduramayışınla. Yaşınla başınla… Bu yaşta halen, aynı yokuşun başında oluşunla! Bir arpa boyu yol, alamayışınla! Pardon o mizacınla savaşında; gereksiz yüklenmek olmamalı ya bu işin harcında…

Yazdıkça bulacak mısın? Kazdıkça “olacak” mısın? Kim bilir, alt satıra hangimizi konduracaksın? Duallerinle sen, ne de tatlısın!

Karşıma aldım seni, şapka gibi koydum. Saydım durdum, sövdüm durdum! Söylesene, hangisi sana uygun? Yok öyle seç beğen allık bir durum. Ben hepsini ortaya koydum!

Bir sen değilsin yavrum. Herkesin başında bir vurgun. Konusu değiş, rengi değiş; belki kokusu, belki şekli değiş. Ama her hikayede, var bir dövüş. Çok da hikaye duydun, çok oldu anlatanın. Sevdin de üstelik, rengarenk zaferlere bezeli kahramanların. Bir kendini sevemedin. O da suçun değildi senin. Çünkü hiç hak etmedin.