Recai ve Kulübesi
insan diyorlar Recai 100'ünü bile görebilirmiş yahu ne gerek var ki bak ben yarısını bile görmedim vallahi billahi yetti
by 
Nerede Kalmıştık?
Mevsimler Üzerinde
Ben hüznü eylülde değil “haziranda” yaşıyorum. Haklısınız, ben de bir hoşum! Kış çocuğuyum ama, fikirlerde ve duygularda olduğu gibi mevsimlerde de özgürlüğü seviyorum. Hepsinin...
Sıfır Üssü Necati
üç lamba üç benmişim Necati x, y, z biri sen olmayan gece yürüyüşleri baki kulağımda evrensel senfoni zihnimdeki soruların zehrini damıtıyor ayağımdaki adımlar seri
Spinoza’nın Arısı
arıya bal yapmayı ben öğretemem sana sevmeyi hatırlıyorum bazen duyabildiğin anları beni acıydı eskiden hatıra düşündüm tarttım biçtim o tadı anıya ben vermiştim
Yarım Necati
her şey anlamsız olduğunda -ki saf hali- yazmak istiyorum Necati beni duymayan varlığına fısıldamak ama sen işitmezsin Necati civayı kalbi tanımazsın
Peşinde Koştuklarınız
Bunlara da baktın mı?
Kumsalda Ayak İzi
bu bir meydan okuma tüm tabiata ve varoluşa bile bile ölmek öldürmek ve gömülmek hiç tanımadığın bir sonsuza
Kumsalda İzler
belki de isyan reddetme gücüne sahip olduğun anda kabul edebilmek hepsini reddin içindeki kabul kabulün içindeki red mi çok sevdim mesela sen izin vermiyorken dahi
Kanatsızı
bir kanadımı kırdılar ötekini ben kopardım tutsak kalsın kendime özgürlük bilmesin varlığım
Aklımın Kepenkleri
Kepenkleri kapanmış zihnimin bir bir açmaya çalıştığım tozlanmış eskimiş kararmış düşünlerim koşup oynayacakken fikirler tutsak kalmış
Ruhun Fiyakası*
içi boşalarak sürer büyük dalgalar köpürürken su oyulur mavinin içi içimi oyarak gelir hayat ola ki bi arzum var satar fiyakasını ruhun içi
Yorgun 18
yoruldum aramaktan seni kendimde kendimi hiçbir yerde bulmaktan yoruldum yoruldum seni yormaktan duyguları duvarına yaslayamamaktan yoruldum
Buluşmalar
yeşil ağacım turuncu düşüm dert ortağım gece kuşum bir yıl döndü dört mevsim her mevsim bir yıl gibi doldu içim