İnsan eksikmiş
sevdiğim

Gün oldu,
cebimdeki beş kuruş
yetti

Ama kelimeler;
şu başını, sonunu
hecesini, esini
ortasını, sesini
bizzat uydurduğumuz kelimeler
yetmedi..

Katmerli bir yoksunluk
sana gelişim,
seni yazışım

Bağışla;
beni,
kelimelerimi,
bir de kendini..

O da hiç
sevemediğin için
beni

——————————————————————————–

Not: Ustaya saygısızlık olmazsa… “İşe Yarar Bir Şey” in ve onun rüzgarına kapılıp yazdığım bilinsin istedim. Bach çok severim, filmin soundtrackinden favorilerimi ekledim.

Bir Kitabın Sayfaları – Barış Bıçakçı

baktım rüzgarsın sen 
baktım çamaşır ipini zorluyorsun
hepimizin derdi güzel yaşlanmak sevgilim
baktım bir kitabın sayfalarını çeviriyorsun 
ayağına terlik giy
bildiğimiz şeylerin taşında yalınayak geziyorsun

biz satranç oyuncusuyuz sevgilim 
üzerimizde kara bir leke biz satranç oyuncusuyuz 
inanıyoruz ceketlere düğmelere 
inanmıyoruz takvimleri savurarak gelen geleceğe 
işte yitirdik bütün taşlarımızı darmadağınık oyun tahtası 
bir tek şahımız duruyor sevgilim, o da evli, iki çocuk babası 

kelimeler önümüze çıkıyor sevgilim 
uykumuzu bölüyor buradan çocukluğumuza kadar 
buradan çocukluğumuza kadar bir telaş 
içi boş kuşları kovalıyoruz ve bir sebep arıyoruz 
herkese küsmek için 
hemen o cumartesi buluyoruz, hemen o pazar 

yaşamak çukur yerlere doluyor diyorlar 
bu yüzden yıkıntıya dönüşse de yaşıyormuş insan 
ama hep yıkıldığımız yeter sevgilim, biraz da kekik toplayalım 
kıymetini bilmediğimiz şeyler var 

yaşamak bir at gibi huysuzlanıyor kapımızda sevgilim 
geçen günlere üzüldük tamam yola düşelim 
düşünelim: başka günlerin duvarı daha sağlam 
düşünelim: başka günlerin sokağı daha neşeli 
başka evlerin kadınları erkekleri tam bir kahraman 
tül perdeler uçuşurken başka evlerin pencerelerinde 
bizi bir kitabın sayfaları arasında kurutuyor zaman 

ama baktım sen rüzgârsın sevgilim 
kitapları bir başından bir sonundan okuyorsun 
başucunda bir bardak su 
beni başucumda bir bardak su gibi avutuyorsun