insanlar giydirdin duygulara
kara paltolu uzun boylu insanlar
kısa boylu rengarenk

umutlar giydirdin insanlara
özgür kırmızı bir balon kimi
kimi tutsak bir kuş
kafesi ini

kendini giydirdin insanlara
o çok sevdi
şu hiç anlamadı
hepsi sevdi ya
hiçbiri anlamadı..

derdini giydirdin insanlara
yük oldu yüreğin
satmak istedin
varlığın yük oldu
atmak istedin
yük oldu sezgilerin
bir sustursan
rahat ederdin..

kaç durağı var
bilinmez
nerede indin nerede bindin
sorulmaz

öngörülmez
songörülmez

yolcu yüreğin
gece yürüyüşleri
hiç bitmez

Nikolay Vasilyeviç Gogol’un anısına, ustam Ersin Engin’e ithafen.