Ruhumu yıkıyorum Köpüklerinde Bir çözüm arıyorum Her düğüme, Bir neden arıyorum Her bildiğime, Her sorduğuma.. Tembihliyorum sonra kendime, "Sakin ol" diye! "Yolu sen çizmedin, Yoldan sen çıkmadın" diyorum "Yol senin değil, Yol bizim" diyorum Yol istemese Çizemezdin, Yol istemese Çıkamazdın.. Biliyorum; Biraz karıştı aklın.. Olsun... Ne de olsa sen Kendi yolunu Bulursun..
Yol güzel, Varışlarından Aşk güzel, Kavuşmaktan Ölüm büyük, Yaşamaktan Ve sen güzeldin; Ben varmadan..
Karşı tarafa duyulan bir hayranlık vardır ya hani… Ben hayatımdaki özel kadınlara da ona benzer bir hayranlık duyuyorum. Bende bıraktığı izlere, verdiği coşkuya, kattığı...
Elimden değil; ruhumdan çekip tutan uzuvların olmalıydı Yoktu ama Yoktun sen.
Bir an mıdır kavuşmak. Bir an kaç yıl sürer. O bir an için; kaç yıl geçer. Nerede başlar, nerede biter. Başlar mı. Biter mi....
Bu kadar özel hissedebileceğim hiç aklıma gelmemişti… Pandemi koşullarında, hele ki yaş kemale ermişken doğumgünü beklediğimiz yoktu elbette. Her ne kadar, insanın özel günü...
Sen hiç Dalga oldun mu? Yüklenip moleküllerini Karaya vurdun mu.. Sen hiç Kendin oldun mu.. Yüklenip sorularını Hayata vurdun mu?
İnsan eksikmiş sevdiğim Gün oldu, cebimdeki beş kuruş yetti Ama kelimeler; şu başını, sonunu hecesini, esini ortasını, sesini bizzat uydurduğumuz kelimeler yetmedi.. Katmerli bir yoksunluk sana gelişim, seni yazışım Bağışla; beni, kelimelerimi, bir de kendini.. O da hiç sevemediğin için beni
Dokunmam için sevmem gerekti Sevmen için dokunman.. Ezelden beri Vardı bu fark Ebedi oldu Bitti