
Boş Tepe
Bir boşluk önümde; Olmak istediğim tepeyle Geldiğim tepe Arasında Ne kadar yaklaşsam, O kadar uzak Ne kadar varsam, Kalıyor Bir o kadar daha..

Bir boşluk önümde; Olmak istediğim tepeyle Geldiğim tepe Arasında Ne kadar yaklaşsam, O kadar uzak Ne kadar varsam, Kalıyor Bir o kadar daha..

Yalnızlığa tercih edilensin Yalnızlık kadar güzelsin Özgürlüğe tercih edilensin Özgürlük kadar özgesin Hem kelime Hem nefes Zor bulunan Geç gelensin ...

En derinlerine İnmek isterdim senin Balıklarını, yosunlarını, Mercanlarını görmek... En derinlerine İnmek isterdim senin Acılarını, hüzünlerini, Keşkelerini bilmek En derinlerine İnmek isterdim senin "İyi ki"lerin Ben olmak En derinlerine İnmek isterdim Senin değil Sen olmak

Bir ben iflas ederken, diğer benlere ilham olması, "vatandaşlık" görevidir. Bir ben hata yapınca, diğer benlere, "Ben yaptım, olmadı!" demesi samimiyettir. Bir ben yapınca, diğer benlere "Ben yaptım, oldu." demesi böbürlenmedir... Şaka şaka! Tonuna, tınısına göre değişir! Bir ben... Bir sen... Sil baştan değil ama, "tekrar" yazabilirsin bu hikayeyi istersen!

Çocukluğunu yaşamamış İnsanlar, Bir sen misin Sandın Yüzündeki tebessümü Işık sananlar, En durusuyla Sanrıların.. Kelimeler var; Yavaş yavaş çıkıyorlar, Batıklarından Okyanusların Kelimeler var; Ne paslı Ne yaslı Konuşulmasın, Duyulmasın.. Zaman yok ki Aramızda! İçimize akan gözyaşları Buluşuyor Alaycı kahkahalarımızda

Dün gece düşündüm; Hava mıyım ben, Su muyum? Takvim diyor havasın, Ruhum diyor Su damlasın! Çocukken de dalardın derine Gecenin ve denizin içine, Bilmediklerine.. Olmasam Olmadığımı bilmezdim der, Korkardın; Yediydi yaşın Yaşadığını en sevdiğin an Suydun, Mutluydun; Suya girince bedenin Varlık bulurdu ruhun

İnanç Ayar‘ı dinlemek, çok kez “İşte tam da bu!” derdirtmiştir bana. Bir defa hikayesi çok ilham verici: Matematiğin yanına sığdırdığı 11 yıllık felsefe öğrenimi...

Bir güne Kaç mevsim sığdırabilir insan Kaç şarkı kaç anı Kaç bakış kaç seziş Bir güne Kaç kişi sığdırabilir Kaçı sen Kaçı ben...

Unutmak mı güzel Hikayeni; Yaşamak mı, Yazmak mı? Afili sözcükler mi Anlatır seni, Öyle herkesin bilmediği, Yaldızlı varaklar gibi Basit mi, Sade mi? Güçlü mü hikayen, Hüzün mü, Neşe mi? Selim mi aklın, Senin mi, Benim mi? Söyle; Ölü mü hikayen, Diri mi, Hasta mı? Peki ya hepsi; Hepsi birden, Olmaz mı..?

Bir his koyulmuş içime Akacak oluk gibi Arar durur Birini Bir pusula koyulmuş Bütün yollar tamam Haram olur Kendi Bir ben koyulmuş, Bir sen Bir ben olmuşum, Bir sen.. Karıştı yine Gölgemle gövdem Uzaklaşsa Bırakmam, Uzaklaşsam Bırakmaz.. Döner durur Çemberinde İnsan Gezegen gibi, Mevsim gibi, Rumi gibi, Ezgi gibi..